فراموشی

نامش مصیب است با آن قد و هیکل می توانست یکی از ستاره های NBAباشد یا حداقل تو تیم بسکتبال و یا والیبال بازی کنه بیش از دو متر قد دارد برای آمدن به بهداری مجبور می شود سرش را خم کند .به جرم مواد زندان است و چندسالی است که اینجا است سال پیش بود که به خاطر بیماری قلبی به بیمارستان رفت و عمل قلب شد و مدتی مرخصی بود و برگشت بار اول که برگشته بود خوشحال و خندان به بهداری آمد و ماجرای عمل قلبش را تعریف کرد پرسیدم خوب مصیب این مدت که بیرون بودی چی مصرف می کردی؟

می گوید: با اجازه شما تریاک

میگم: ای بابا با این قلب خراب ؟

میگه نه دکتر واسه قلب خوبه بعدشم آدم تا آزاده باید استفاده کنه اینجا که فایده نداره

...اول این هفته دوباره به بهداری آمد می پرسم مشکلت چیه مصیب؟

میگه:فراموشی گرفتم هیشکی را یادم نمیاد

میگم:جدی

میگه به جون خودم دکتر؟

میگم:پس منو که یادت اومد

میگه:نه

میگم:پس از کجا میدونی من دکترم؟

میگه:خوب واسه سینما که ما را نیوردند.اوردن بهداری و شما هم که لباست فرق میکنه و ریشم نداری پس دکتری دیگه مگه کسی هم شلوار لی می پوشه تو زندان؟

میگم:اینم یه حرفی؟حالا چند روز فراموشی گرفتی؟

میگه :یه هفته و خدا شاهده اصلا زن و بچه ام را هم نمی شناسم اصلا اسمشونم یادم نیست

میگم:باشه دارو واست می نویسم متخصص هم می بیندت