فرار از زندان ۴

علی و کاووس به شدت مضطرب بودند ولی غلام بیخیال بود.عجب روزی بود این پنج شنبه.بعد از بیداری و آمار صبح گاهی تا الان که ساعت ۱۰ صبح بود.از غلام خبری نبود و کاووس و علی به این فکر میکردند که نکنه بیخیال شده وجا یزند که غلام پیداش شد.گفت می ریم هر چه بادا باد.اینا با اعتماد به نفس مخصوص به خودش گفت.

ولی علی و کاووس خیلی مضطرب و نا امید بودند .آیا سربازه همکاری میکنه.اگر سربازهای برجک ها خواب نباشند چی؟اگر با گلوله بزندشان چی.اگر شب توی نمازخانه لو بروند چی؟

تاشب بشه علی و کاووس صد بار مردند و زنده شدند.ساعت ۱۰ شب خاموشی زدند مثل همیشه ولی مگه اینها خوابشان میرفت تا ساعت ۱ شب شد گویی صد سال گذشته بود.غلام از قبل توی نماز خانه رفته بود با یک ملحفه و علی و کاووس هم رفتند تو این روزها کسی زیاد گیر نمیداد.درست راس ساعت ۱/۳۰ بود که برنامه را شروع کردند و از نمازخانه خارج شدند و به سرعت خودشونو به زیر برجک رسوند.

اگر سربازی رفته باشید و توی برجک نگهبانی داده باشید میدونید که یرباز برجک کمتر حواسش به زیر برجک است و معمولا اطراف را نگاه میکند.غلام با جثه کوچیکش رو شونه کاووس رفت و خودشو به روی دیوار سوند و ملحفه ها را محکم به پایه سیم خاردار میبند و با سیم چین سیم خاردار را میبرد.خبری از سربازهای برجک نیست.و به سرعت علی و کاووس هم بالا میایند و از طرف دیگر دیوار میپرند

ساعت ۱/۴۰ دقیقه است به آرمی از جلوی زندان عبور میکنند و با آخرین سرعتی که دارند به سمت جاده اصلی میدوند.باران به شدت در حال باریدن است .خودشونو به پمپ بنزین کنار جاده اصلی میرسونند.

این موقع شب تنها جای که میشه یه ماشین گیر آورد پمپ بنزین است یه سواری از راه میرسه میگن که ماشینشون خراب شده و ساعتهاست توی پمپ بنزین منتظر یه ماشین هستند .راننده دلش به حالشون میسوزه و اونا را به خونه غلام میبره.

ساعت ۳ صبحه برادر غلام با ترس و لرز فقط نگاهشونه میکنه غلام مقداری پول از برادرش میگیره و غذا و لباس و سوار موتور میشوند .باید تا صبح نشده از شهر خارج شوند.غلام بهشون میگه از کارت بانکیشون فقط و فقط امشب پول بگیرند چون اگر تو شهر دیگه پول بگیرند جاشون لو میره با موتور میرن تو شهر و کاووس که ۵ تا کارت بانکی داشته از هر کدوم ۳۰۰ برداشت میکنه و علی هم ۶۰۰ تومان و از شهر خارج میشن

((تو زندان همه زندانی ها کارت بانکی دارند و حمل پول ممنوعه))و به سرعت به طرف جنوب در حرکتند.برای اینکه شناسایی نشن نمیتونن از ماشین یا اتوبوس و غیره استفاده کنند

شبها با  موتور میرفتن  و روزها هم مخفی میشدن که کسی شک نکنه.ساعت ۴ صبح و سربازهای برجکها خوابن که هم پستی های جدید میرسن تو عالم رفاقت چیزی به کسی نمیگن ولی وقتی ۳ تاشون به آسایشگاه سربازا میان تعجب میکنن که چرا هر سه تا با هم خواب موندن.ساعت ۶ صبح که وکیل بند متوجه میشه که سه تا از زندانی ها نیست به افسر نگهبان خبر میده زنگ هشدار زده میشه ولی دیگه کار از کار گذشته.همه جا به دقت بازرسی میشه.درسته میله های پنجره نمازخانه بریده شده و از اینجا فرار صورت گرفته به سرعت با نیروی انتظامی هماهنگ میشه و جاده های خروجی شهر زیر نظر گرفته میشه و جلسات فوق العاده تشکیل میشه و بررسی ها شروع میشه.خانه غلام و برادرش و پدر علی و کاووس همون صبح تفتیش میشه ولی خبری از فراری ها نیست.

گروه ویژه ای تشکیل میشه که کار بررسی رو آغاز کنند.همه سربازها به نوبت بازجویی میشن و متوجه میشن که کسی بوده که این سرباز ها را خواب کرده و از طرفی علت باز موندن در نمازخانه هم معلوم نمیشه هیچ کس از نمراقب ها قبول نمیکنه که او این کار را کرده و هنوز هم از نقاط تاریک این پرونده فراره که ایا کسی از روی عمد در را باز گذاشت یا به دلیل مراسمات محرم در باز بود و به زندانی که میگه میخوام یکم عبادت کنم کسی شک نمیکنه.

برادر غلام اعتراف میکنه که اونا اومدن اینجا و رفتن و از من پول گرفتن.ولی از جا و برنامشون خبر نداره

سرباز هم دست فراری ها به شدت ترسیده و مضطربه وتازه فهمیده که چه کاری کرده و به راحتی اعتراف میکنه که خواب کردن سربازها کار اون بوده و به خاطر شوخی این کار را کرده که با ادامه بازجویی ها اعتراف میکنه به کرات از کاووس و به واسطه برادر علی پول گرفته.برادر علی هم دستگیر میشه ولی واقعا کسی نمیدونه اونا کجا هستند و چه برنامه ای دارن

چون هیچکس از برنامه فرارشون اطلاعی نداره

تلفن فامیلشون کنتروله ولی اینها حتی یک تماس هم برقرار نمیکنند

یک ماه از تاریخ فرار میگدره ولی هیچ کس از فراری ها خبر نداره

و......