فراز از زندان 2

غلام از علی و کاووس قدیمی تر بود و با توجه به ویژگی های اخلاقی و رفتاریش . و خشونتش یه چهره تابلو محسوب میشد ولی با توجه به اینکه با دیه میتونست آزاد بشه کمتر کسی فکر میکرد که اون بخواد فرار کنه.بیشتر روزها این سه نفر با هم بودند و تو هوا خوری زیاد با هم دیده می شدند ولی نه جوری که شک برانگیز باشه.با توصیه غلام اما تو بند توی یک اتاق نبودند که کمتر جلب توجه کنند.چند ماهی میشد که این فکر فرار را برای هم مطرح میکردند.نوع فرار که اونهم فرار از بند بود را معلوم کرده بودند ولی خوب خیلی مشکلات سر راهشون بود.اینکه از داخل خود بند نمیشد فرار کرد .اینکه فرار باید حتما تو شب باشهو اینکه بعد از بیرون رفتن از بند باید یه فکری به حال برجکها و دیوار 5 متری و سیم های خاردار روش میکردند.تازه برای فرار از داخل خود بند هم باید فکری میکردند.

غلام یه فکر بکری به سرش زده بود بهترین راه برای فرار از داخل بند فرار از داخل نمازخانه بود .چون هم اینکه خلوت بود و هم اینکه کسی که زیاد تو نمازخونه میره شک برانگیز نبود.میتونستن تو شب برای نماز شب و یا موضوع مناسبتی برن تو نمازخونه و از اونجا از بند برن بیرون و اگه این قسمت حل بشه به نوعی سخت ترین قسمت فرار حل شده.منتها برای فرار از نمازخانه هم باید موقعیت طلایی برسه و هم جور یاز شر نرده ها خلاص بشن و فکری به حال برجک ها هم بکنن.

به پیشنهاد غلام قرار شد که طرح دوستی را با سربازها بریزن.کاووس که معروف بود وضع مالی خیلی خوبی داره تو 3 ماه موفق شد بلاخره یه سرباز را همدستشون کنه .خیلی طول کشید ولی موفقیت آمیز بود منتها باید جوری رفتار میکردند که کسی شک نکنه و سربازه هم کاملا بهشون اطمینان کنه.این بود که تا میتونستن مبالغ 200 تا 300  هزاراز بیرون به حساب این بنده خدا پول میرختن.واین وعده که در صورت فرار موفق 10 میلیون تومان هم پول نقد بهشون میدن.سربازه در یک موقعیت مناسب یک اره آهن برکوچیک براشون آورد و این سه نفر با طرز ماهرانه و بی اینکه کسی شک بکند و آرام آرام حضورشونو تو نماز خونه بیشتر میکردند و میله های حفاظو میبریدند.2 ماهی طول کشید تا میله ها به اندازه کافی بریده شود. والان موقع اجرای مرحله بعد فرار و حل کردن مشکلات اون مرحله بود.علی و کاووس خیلی نگران بودند چون محکوم به اعدام بودند و هر لحظه ممکن بود حکمشون تایید بشه و از طرفی هم ناامید از گذشت اولیای دم بودند ولی غلام با خونسردی تمام در حال مدیریت فرار بود و منتظر رسیدن فرصت طلایی

و................